Elk jaar worden ongeveer 1.000 mogelijke, buitenlandse slachtoffers aangetroffen. Deze slachtoffers worden voor een groot deel seksueel uitgebuit. Een kleinere groep wordt slachtoffer van arbeidsuitbuiting, crimineel uitgebuit of gedwongen tot bedelen. Een deel van de buitenlandse slachtoffers beschikt niet over verblijfsrecht in Nederland. Voor deze groep bestaat sinds 1988 een bijzonder toelatingsbeleid, hetgeen is neergelegd in de verblijfsregeling mensenhandel. Een regeling die specifiek de verblijfsrechtelijke bescherming van slachtoffers van mensenhandel en het verbeteren van de opsporing van mensenhandelaren tot doel heeft. De werking van deze verblijfsregeling is het onderwerp van dit onderzoek en staat centraal in het theoretisch kader.